In alle staten

Inmiddels zijn we al weer een tijdje onderweg en hebben we al meer dan 3800 km gereden. Op de 28e zijn we na een behoorlijke reis in Denver aangekomen .
Bij het ophalen van de huurauto bij Alamo kregen we weer het geeikte verhaal te horen: extra verzekering zus, betere auto zo en de Amerikaanse wegenwacht. Inmiddels kennen we deze verhalen wel dus daar trappen we niet meer in. Ze hadden ook nog wel een mooie aanbieding voor ons want omdat hij onze route in kon schatten (heel knap) had hij een persoonlijk voorstel.Voor slechts 240 dollar konden we een auto krijgen die 2 gradaties hoger was. We hadden al min of meer aangegeven dat we een minder prettige ervaring met een autoverhuurder hadden gehad en sloegen zijn aanbod af. Het verbaasde ons dan ook heel erg dat hij ons toch de duurdere auto gaf zonder bijbetaling . Hartstikke leuk natuurlijk, maar ook wel een beetje raar. Je wordt dus toch weer genept, al kost het deze keer niets.....
Vanaf het vliegveld naar Estes Park gereden, een klein leuk stadje aan de voet van de Rocky Mountains. Hier een prachtige rondrit gemaakt door de geweldige natuur maar toch vonden we de Rockies in Canada mooier. DE eerste dagen sliepen we helaas slecht en werden we regelmatig en heel vroeg wakker. Normaal gesproken hebben we nooit last van een jetlag, maar waarschijnlijk spelen ook andere zaken mee, die met het thuisfront te maken hebben. Soms kun je dat niet zo goed loslaten maar gelukkig gaat dat nu beter.

Na een bezoek aan een oud fort uit 1849 kwamen we steeds meer in het oude WildWest gebied. Uitgestrekte prairies maar ook onherbergzame kloven en bergen. Wat een verschrikking moet dat geweest zijn, in een huifkar hobbelend en schommelend de hele dag en iedere dag weer afwachten waar je uit kwam en hopen dat je wiel niet brak. Om zich te kunnen oriënteren hadden ze landmarks die hen als het ware de weg wees. Een vb is Chimney Rock, een rots die op een schoorsteen lijkt en vanaf mijlenver al te zien was. Hier leek het ons leuk om een foto van ons zelf te maken met op de achtergrond de Chimney Rock. Als je het statief vergeten bent, gebruikt Rieuwert vaak zijn zakmes. Degene die ons kennen voelen de afloop waarschijnlijk al aankomen; ........inderdaad het mes is daar blijven liggen en dat is niet de eerste keer want Rieuw is zijn Victorinox mes nu al 4x kwijt geraakt. OM gek van te worden, ik was echt woedend op hem, zo een sukkel. Ik heb bij de volgende bestemming (Wind Caves) met behulp van een hele aardige ranger, gebeld naar het Chimney Rock visitor centrum en hiep hiep hoera, ze bleken hem gevonden te hebben. Met het hotel adres in de aanslag en de vraag of de meneer hem naar ons hotel waar we over 5 dagen zouden aankomen wilde sturen, kwam er toch nog een goed einde aan dit kleine " kinkje"
In de Wind Caves zijn we in anderhalf uur 70 meter gedaald. Het was een grot met bijzondere honinggraat afzettingen en we gingen echt heel diep naar beneden.De grot was niet koud en heeft een constante temp van 7 graden. Voor de Cheyenne en Lakota indianen een heilige grot. DE volgende dagen stonden Mount Rushmore, Crazy Horse en de Badlands op het programma. Met name Mount Rushmore liet wel weer een goed staaltje van Amerikaanse nationalisme zien. Een geplaveide weg met joekels van vlaggen van alle staten leid je naar de apetheose, oog in oog staan met dit reusachtige kunstwerk van 4 Amerikaanse presidenten. Crazy Horse was eigenlijk nog indrukwekkender: zonder staatsteun of subsidies wordt er al vanaf 1948 gewerkt aan een beeld van Crazy Horse. HEt is nog niet eens voor een derde klaar. Heel bijzonder dat een blanke (Pool) door de Indiaans bevolking is gevraagd om dit beeld te maken, wat nog groter moest worden dan Mount Rushmore om te benadrukken en niet te vergeten dat het land van de Indianen was en de Amerikanen al hun beloftes hebben geschonden. De kinderen van Korczak (beeldhouwer) zetten het werk van hun vader voort. Het hoofd is ongelofelijk groot ( 30 meter) en ook ongelofelijk mooi! Het paard en de rest moeten nog komen maar dat zal zeker nog wel 100 jaar duren....
DE Badlands waren prachtig. Gekke rotsformaties waar we een hike in het achterland hebben gemaakt, maar na een aantal km zo schrokken waren van een ratelslang dat we niet lang daarna terug zijn gegaan.Ook omdat een duidelijke richting ontbrak en het zo godsvergeten heet was dat we het mooi vonden geweest. Heel veel dieren hebben we hier gespot, herten, prariehonden, een das, bighorn schapen, en gaffelbokken, en ook al staan ze niet op de foto en hebben we ze niet gezien een stuk of twintig muggen. WE zijn nl lek geprikt en vooral Rieuwert leek wel op een melaatse.

We zijn langs veel leuke en grappige Wild West stadjes gekomen waar Buffallo Bill heeft gewoond of Calamity Jane ligt begraven of Sundance Kid in de gevangeinis zat. Leuk om die sfeer te proeven en hier meer over te weten te komen.Inmiddels zijn we er ook achter dat er nog steeds op goud en geld gejaagd wordt want toen we hier gingen pinnen bleek er geen normale wisselkoers berekend te zijn van 1,12 maar een koers van 1,05 wat op dat bedrag een verschil maakte van 26 euro. Toch pittig niet waar? OP het bonnetje zagen we bij nadere inspectie staan dat we geen aanspraak konden maken op een refund want door uitbetaling hadden we die koers geaccepteerd, nou ja zeg! Ga in Amerika dus nooit pinnen bij de First Interstate Bank, maar loop een ATM verder, wat een dieven!! Aan ons verdienen ze in ieder geval geen stuiver meer.

Na dit alles stond Yellowstone op het programma, de droom van iedere Amerikaan geloof ik en tegenwoordig ook van Taiwanezen, want met bussenvol overspoelen ze je bijna. Maak dat je wegkomt want anders moet je van ieder een foto maken, al dan niet een V teken makend met hun vingers. Yellowstone is prachtig! Met name de geisers zijn zo bijzonder, met hun kleuren, geborrel, gepruttel, gesis en gespuit. IK geloof dat je dit alleen op IJsland nog hebt. In de Laramievallei ( Amerikaanse Serengeti) hebben we ontzettend veel dieren gezien. Honderden bizons lopen los en soms steken ze zo voor je auto over. Het zijn er zoveel dat het op een gegeven moment niet eens meer bijzonder is. Wel die wolf die op anderhalve meter voor me overstak en waar ik me ook weer rot om schrok. Ook de natuur is er erg mooi maar wat ons betreft zijn het vooral de diversiteit, de geisers en de dieren die Yellowstone zo bijzonder maken. De eerste nacht sliepen we in Gardiner bij de North Entrance en de tweede nacht bij de West Entrance zodat we heel efficient alles konden bekijken en alle wegen in het park hebben gereden behalve een stukje wat afgesloten was. Alleen in Yellowstone hebben we al 540 km gereden, niet normaal toch!!

NA Yellowstone was Grand Teton aan de beurt, een prachtig Nationaal park dat erg aan Canada deed denken. Wit besneeuwde toppen en prachtig groene bossen en snelstromende beken. Een ranger gaf ons een tip voor een meer dat alleen toegankelijk was na een pitttige hike door bos en heuvels en waar bijna niemand kwam. Wat een pracht, het water wat spiegelt in het zonnetje, de blauwe lucht en de bergen op de achtergrond! EN dan ook nog oog in oog staan met een hert dat gras aan het eten is, je eerst verschikt aankijkt maar dan toch besluit dat je niet afschrikwekkend genoeg bent om het op een lopen te zetten (jippie) mijn dag kon niet meer stuk.

Vandaag zijn we in Salt lake City aangekomen, de stad van de Mormonen. Het is hier bloedheet. Vanmiddag hebben we dan ook heerlijk relaxed in de tuin gezeten (zwembad was helaas niet open ivm een defect). FIjn om dat te kunnen doen, we hebben onze reis bewust met rustmomenten gepland zodat we ook wat meer tijd voor onzelf hebben en niet alleen maar hoeven te rennen en te vliegen.Morgen gaan we hier op stap...

We zijn al door de volgende staten gereden:
Colorado / Wyoming/Utah/ Nebraska/ Idaho en South Dakota.

Tot de volgende keer!
RIewert en Jacky