Relaxing Nepal deel 1
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jacky, Rieuwert, Rianne, Marlot en Laurien
29 Maart 2011 | Nepal, Kathmandu
We zitten inmiddels in Nepal en op dit moment om precies te zijn in Kathmandu!
Na Varanasi en de drukte van India (die echt niet uit te drukken is maar die je alleen maar kunt meemaken om precies te ervaren) is Nepal inderdaad een oase van rust geweest. Ik zeg met nadruk geweest want Kathmandu is toch wel van een iets andere orde.
Zodra we de grens over gingen bij Nepal overvalt dit land je. Het is zo anders dan India, de mensen zijn vriendelijker , rustiger en benaderen je met zoveel liefde en geduld dat het een warme deken is die over je valt.
Het eerste hotel was in Lumbini en hier hebben we de geboorteplaats van Boedha bezocht. Ook heel bijzonder: allemaal monniken die prevelen en bidden onder de boom waar hij gespeeld zou hebben. OOk hier een serene rust die je moet ervaren om te begrijpen wat ik bedoel.
Na Lumbini zijn we naar de volgende plaats van ons reisschema gegaan: Pokhara aan het meer van Pokhara. Dit was vroeger een hippie bolwerk en dat zie je nog wel terug. Gezellige restaurantjes en winkeltjes en s' avonds in de bar veel live muziek. Trouwens niet allemaal van geweldige kwaliteit maar headbangen dat ze hier kunnen! We hebben ons rot gelachen om een bassist die zelfs op een ballad van Bryan Adams stond te headbangen en maar niet van ophouden wist!
Vanuit Lumbini hebben we een hiking tocht gemaakt. Zo mooi al die rijstvelden in terrasbouw en de bergen die overal om je heen zijn. Helaas was het behoorlijk bewolkt en konden we de grote bergen met de sneeuw niet zien. De hiking liet ons door kleine dorpjes gaan waar geen toerist komt en waar de Nepalezen dus echt primitief leven en werken. Stenen worden met een hamer gehakt om cement te maken en spullen worden vervoerd in een grote rieten mand die met een band om het hoofd wordt gedragen. Respect voor de vrouwen hier die heel veel zwaar werk doen, op het land in de bouw en in huis.
Veel oma's verzorgen de kleine kinderen en dragen i.p.v de zware manden met spullen het kleinkind op de rug. Ik heb heel veel mooie foto's kunnen maken van karakteristieke koppen en hoofden.
We begonnen met de hiking om 1775 meter hoogte en zijn nog hoger geklommen. Helaas vonden de donkere wolken het nodig om tegen elkaar te botsen en daardoor onweer te produceren en regen op ons te laten kletteren. De gids vond dat we terug moesten gaan en zeik en zeik nat zijn we naar beneden gelopen. Het water zorgde ervoor dat alles modderig en glibberig werd en op een gegeven moment liepen we letterlijk over een shitpad want dit was koeiepoep vermengd met regen en 1 van onze reisgenoten stond er midden in. MMMMmmmm
Ik moet nu stoppen want de rolluiken van dit internetcafe zijn al dicht. Het verhaal wordt vervolgd....
Na Varanasi en de drukte van India (die echt niet uit te drukken is maar die je alleen maar kunt meemaken om precies te ervaren) is Nepal inderdaad een oase van rust geweest. Ik zeg met nadruk geweest want Kathmandu is toch wel van een iets andere orde.
Zodra we de grens over gingen bij Nepal overvalt dit land je. Het is zo anders dan India, de mensen zijn vriendelijker , rustiger en benaderen je met zoveel liefde en geduld dat het een warme deken is die over je valt.
Het eerste hotel was in Lumbini en hier hebben we de geboorteplaats van Boedha bezocht. Ook heel bijzonder: allemaal monniken die prevelen en bidden onder de boom waar hij gespeeld zou hebben. OOk hier een serene rust die je moet ervaren om te begrijpen wat ik bedoel.
Na Lumbini zijn we naar de volgende plaats van ons reisschema gegaan: Pokhara aan het meer van Pokhara. Dit was vroeger een hippie bolwerk en dat zie je nog wel terug. Gezellige restaurantjes en winkeltjes en s' avonds in de bar veel live muziek. Trouwens niet allemaal van geweldige kwaliteit maar headbangen dat ze hier kunnen! We hebben ons rot gelachen om een bassist die zelfs op een ballad van Bryan Adams stond te headbangen en maar niet van ophouden wist!
Vanuit Lumbini hebben we een hiking tocht gemaakt. Zo mooi al die rijstvelden in terrasbouw en de bergen die overal om je heen zijn. Helaas was het behoorlijk bewolkt en konden we de grote bergen met de sneeuw niet zien. De hiking liet ons door kleine dorpjes gaan waar geen toerist komt en waar de Nepalezen dus echt primitief leven en werken. Stenen worden met een hamer gehakt om cement te maken en spullen worden vervoerd in een grote rieten mand die met een band om het hoofd wordt gedragen. Respect voor de vrouwen hier die heel veel zwaar werk doen, op het land in de bouw en in huis.
Veel oma's verzorgen de kleine kinderen en dragen i.p.v de zware manden met spullen het kleinkind op de rug. Ik heb heel veel mooie foto's kunnen maken van karakteristieke koppen en hoofden.
We begonnen met de hiking om 1775 meter hoogte en zijn nog hoger geklommen. Helaas vonden de donkere wolken het nodig om tegen elkaar te botsen en daardoor onweer te produceren en regen op ons te laten kletteren. De gids vond dat we terug moesten gaan en zeik en zeik nat zijn we naar beneden gelopen. Het water zorgde ervoor dat alles modderig en glibberig werd en op een gegeven moment liepen we letterlijk over een shitpad want dit was koeiepoep vermengd met regen en 1 van onze reisgenoten stond er midden in. MMMMmmmm
Ik moet nu stoppen want de rolluiken van dit internetcafe zijn al dicht. Het verhaal wordt vervolgd....
-
29 Maart 2011 - 18:44
Brigitta:
Na het lezen van jullie verhalen, verlang ik naar Nepal en alles wat we daar gedaan hebben............. -
29 Maart 2011 - 19:55
Moeder Lub:
eindelijkheb ik wat van jullie kunnen lezen alles was namelijk gewist en je weet ik ben een kluns op de computer maar hetb is me toch gelukt wat veel doen jullie als ik dat zo lees zijn jullie niet bek af lieverds geniet met volle teugen ik denk aan jullie mam -
29 Maart 2011 - 21:37
Ine:
wat een andere wereld waar jullie nu zijn, mooi!
Nepal lijkt mij ook heel mooi, ben nu al beniewd naar het mooie fotoboek!
groetjes Ine
-
30 Maart 2011 - 07:02
Lidwine Huurman:
Ha die Jack, met heel veel belangstelling volg ik je mooie en leuke reisverslag. Ik weet dat het een mysterieus en majestueus land is, door je beschrijving wordt het echt! Nog een fijne tijd en hartelijke groet, Lidwine
-
30 Maart 2011 - 09:23
Mandy:
Hoi !!
Eindelijk heb ik dan nu ook jullie reispagina gekregen ! Erg leuk om te lezen en het is net alsof ik er ook een klein beetje zit door hoe jullie het beschrijven. Super!! Wat een ervaring, of niet...
Geniet er van en ik blijf jullie ook zeker volgen.
Liefs, Mandy (MCZ)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
