Relaxing Nepal deel 2

Dat shitpaadje heeft wel tot heel wat hilariteit geleidt. Het was heel opvallend dat er niemand uit de groep mopperde , ondanks het feit dat sommige tot op hun draad nat waren, en dat de sfeer goed bleef. Zegt iets over onze groep.
Wij hadden zomaar voor het eerst iets mee waar we ook daadwerkelijk wat aan hadden nl onze regenponcho! Meestal zit datgene wat we nodig hebben net weer in een andere tas of ligt nog op de hotelkamer of de bus. Zoals paracetemol of handengel. We moeten dan dus bietsen bij de rest...... Die handengel is hier trouwens geen overbodig item en heb je af en toe echt nodig!. India en Nepal zijn nl geen landen waar je heen moet gaan als je smetvrees hebt of als je van luxe houdt. Ik ben dan ook zeer blij om bij mij zelf te constateren dat ik hier tegenwoordig goed mee om kan gaan, terwijl ik vroeger echt wel eens een luxepaardje was! Het motto in dit soort landen is dan ook: go with the flow!!

Na Pokhara zijn we verder getrokken door de bergen en smalle wegen naar Kathmandu.
Onderweg kun je je ogen uitkijken naar de prachtige groene valleien , de rijstvelden en de huisjes waar altijd mensen heerlijk voor zitten te relaxen buiten op de stoep. Daarentegen zie je ook veel mensen hard werken. Vooral de vrouwen dus, zij lopen met zware manden (via een band aan het hoofd) gevuld met stenen, takken of stront.
Leve de emancipatie in Europa! Laat mij maar lekker genieten van mijn kantoorbaan waar het halen van kopietjes op een verdieping lager, zorgt voor de enige en een klein beetje lichaamsbeweging......

De kennismaking met Kathmandu was er niet 1 waarbij we meteen in katzwijm lagen van verrukking en adoratie, de heilige rivier de Bagmati was werkelijk dichtgeslibd door al het vuilnis wat er in gedumpt was. Op straat , in de berm , overal lagen zakken met vuilnis en de stank die bij zoiets hoort kun je er inderdaad bij denken. We zagen een veel armer deel van Nepal met oude huisjes (lees krotjes) waar mensen toch proberen hun leven te leven. De bus kon niet bij het hotel komen en daarom moesten we daar naartoe lopen. Toen de bus stopte in een wat gore wijk, hadden we allemaal de vraag waar we in vredesnaam heen zouden gaan en hoe het hotel zou zijn...... Het hotel lag aan de rand van Thamel (the place to be voor een toerist) en had inderdaad zijn beste tijd gehad, maar was goed te doen. Je slaapt en doucht er eigenlijk alleen maar want de rest van de tijd ben je op pad. Hier in Nepal hebben we trouwens wel te maken met zeer regelmatige stroom onderbrekingen. In eerste instantie dachten we dat dit te pas en te onpas gebeurde maar er schijnt wel degelijk een systeem in te zitten. Twee kleine kaarsjes verlichten dan je kamer en ook toiletteren, tas inpakken en douchen doe je bij kaarslicht. Ook dat heeft wel wat. De onderbrekingen zijn met name in de perioden dat er weinig water in de rivieren staat omdat ze het hier moeten hebben van de waterkracht centrales die de energie leveren. Zomers is er meer water (regentijd) en dan zou er maar twee uur per dag geen stroom zijn!

Thamel is een levendige wijk, vol met winkeltjes, barretjes, restaurantjes en schreeuwerige uithangborden die allemaal lonken naar de toerist, maar die je bijna niet kunt zien omdat er teveel hangen. We zijn onze dagen in Kathmandu zelf op stap gegaan en hebben daarvan genoten. Leonie ging de eerste dag met ons mee en de rest van de groep ging met Salem (reisleider) mee. Rieuw en ik vinden het heerlijk om zelf van alles te ondernemen en op zoek tegaan naar datgene wat we willen zien net zolang ergens te kunnen blijven waar je wil en je tijd zelf in te delen. Taxi's kosten hier bijna niets en om toch zo economisch mogelijk te rijden, nemen ze de meest smalle straatjes en steegjes (afsnijden) waar dan ook nog tegenliggers komen. Het getoeter betekent dat de tegenligger opzij moet maar die wil eigenlijk dat wij opzij gaan. Respect voor elkaar maakt dat het toch weer heel soepeltjes wordt opgelost en dat we zonder kleerscheuren verder kunnen. Soms is het wel echt milimeterwerk en we vinden de Nepali meesters in het manouvreren.

We zijn naar het Durbar Square geweest en hebben ook de Kumari achter het raam zien staan , welgeteld 1 minuut. Zij wordt uit een selecte groep meisjes van een bepaalde familie gekozen (Nuwari) en geslecteerd op een groot aantal eigenschappen. Dit meisje wordt ook wel de levende godin genoemd en heeft een, in mijn ogen, alles behalve benijdenswaardig leven. Zij mag nl. het huis niet uit en moet altijd binnen blijven, op twee dagen in het jaar na, als zij in een draagstoel tijdens een festival door de oude stad wordt gedragen (haar voeten mogen de grond niet raken). Als gidsen betalen dan verschijnt ze dus even voor het raam zodat het gepeupel (wij ) haar kunnen zien. Wij hadden de mazzel dat een gids van een bepaalde buitenlandse groep, geld gaf waardoor zij dus voor het raam kwam staan. Ik denk dat ze een jaar of 7 was, sterk opgemaakt en in traditionele kleding. Wij vonden haar heel zielig naar twee voetballende jongens kijken en we begrepen meteen waarom ze zo zielig keek! Zij mag nl nooit spelen en lijdt eigenlijk een triest bestaan. Tot het moment dat ze gaat bloeden (wondjes of menstruatie) is mag zij de Kumari niet meer zijn. Er komt dan een andere Kumari uit de Nuwari familie. Triest hoor.

Verder zijn we op eigen gelegenheid naar de Pashupatinath geweest (lijkverbrandingen in heilige rivier en Shiva tempel) en naar de Boudhanath (grootste stoepa van Nepal) Bij Pashupatinath zie je de holy mannen met de oranje gewaden, beschilderde gezichten, lange haren en wit gemaakte lichamen. De Boudhanath huisvest heel veel Tibetanen in de kloosters rondom. De grote witte kopel heeft aan 4 kanten de doordringende ogen van Boedha.

De volgende dag zijn we naar Patan gegaan, 1 van de drie koningsteden rond Kathmandu en naar de Monkey tempel. Drie honderd en vijf en zestig treden via een steile trap voerden ons naar deze tempel. Pffff wel even uitpuffen boven hoor! De trap was ook nog behoorlijk stijl gestoken dus jullie begrijpen dat er leukere dingen zijn bij een temp van een 35 graden. Van de eigenaar van een dakterras mochten we daar foto's vanaf maken zodat we bijna op hoogte van de Boedha ogen stonden. Leuk is het ook om te zien dat dit geen toeristen tempel is maar dat de Nepali daar ook echt aan het bidden en mediteren zijn en kaarsjes branden.
In Katmandu hebben we de tips van Rianne (die daar een paar jaar geleden 10 weken vrijwilligerswerk heeft gedaan) opgevolgd en we moeten zeggen: thanks daughter!
Bij de Pumpernickel hebben we heerlijk ontbeten. Zo heerlijk zelfs dat ik de tweede keer net moeder gans was omdat er een aantal van de groep met ons meegingen en ook heel enthousiast waren. De bruine harde broodjes waren een verademing na alle geroosterde toast van de afgelopen weken. Bij Maya's hebben we cocktails gedronken (helaas niet tijdens happy hour) en bij de Reggea bar zijn we met de hele groep wezen borrelen!. We vonden het best wel speciaal om alle "tentjes" te zien waar Rianne was geweest en het hotel waar ze in het weekend was en we begrijpen volkomen waarom zij zo gek is op Nepal, de bevolking, het eten, de natuur en alles er omheen.

Gisteren zijn we naar Nagarkot gereden, een bergdorpje waar je hele mooie vergezichten op de Himalaya zou kunnen zien. Inderdaad, zou kunnen zien! Helaas hebben wij het niet getroffen en was het bewolkt. Vanmorgen bij zonsopgang konden we een paar kleine witte bergtoppen ontdekken maar dit hield niet over. Tsja een hoop is te regelen en te plannen maar dit niet. Ik ben dan ook heel blij dat ik vanuit KM een vlucht heb gemaakt naar de Mount Everest en de rest van de bergen van de Himalaya. Een onvergetelijke ervaring ........
Salam , de gids had voor gisteravond nog een geweldig kampvuur geregeld en tesamen met onze eigen meegebrachte rum/whisky en mijn I pod met boxjes heeft dit gezorgd voor een geweldig gezellige avond.
Via Nagarkot zijn we met een gids naar Bakthapur gelopen en nu zitten we in een hotel aan een groot historisch plein in Bakthapur. Vanavond is er 1 of ander feest hier waardoor er nu al allemaal Nepali op het plein staan te wachten en er geluidsinstallaties en lampen geinstalleerd worden. Helaas konden we daardoor niet zulke mooie foto's van alles maken want we wilden de lampen en tafels ed niet op de foto hebben.

Nou ik heb jullie in ieder geval weer op de hoogte gebracht en jullie zijn helemaal bij. Voor ons gaat het alweer opschieten.
Morgen vertrekken we voor twee dagen naar de jungle van Chitwan en dan met de nachttrein naar Delhi voor de laatste twee dagen shoppen. Mmmmmm Het is heel gek en dat kennen jullie vast niet van me, maar ik krijg dan altijd een onbedwingbare lust om te kopen. Tot grote vreugde trouwens van Rieuwert want die is dan niet zo blij met me. Na 30 jaar weet hij wel hoe ik ben maar ergert zich er nog steeds aan. Meestal koop ik toch wat ik wil want ik kan het gewoon niet laten!!
Vandaag trouwens voor hem (want dat mag je niet voor jezelf) een prachtig Budha hoofd van hout (snijwerk) gekocht van zo een 60 cm hoog. Echt prachtig. Ik heb iets met Boedha, vandaar.

Groetjes Rieuwert en Jacky